In de kast:
een rij van hoodies
voor elke stemming één.

 

Een schuilkelder
als de wereld te veel vraagt.
Met mouwen als tunnels
voor handen die willen verdwijnen.

 

Een capuchon
om ongezien te kijken
en even niemand te zijn
behalve dan jezelf.
Of niet.

 

In de zakken:
kauwgom
en geheimen.
Voor later.

 

---

 

 

Eigenlijk
is de zolder
waar je alles bewaart
wat je nog niet kwijt wilt
maar ook niet kunt gebruiken.

 

Soms klinkt een voetstap
of roept een herinnering
zonder gehoord te worden.

 

---

 

 

In Tallinn kocht ik een beker
van berkenhout,
gemaakt voor altijd.

 

Licht van gewicht,
fris van geur,
fijn van vorm.

 

Maar het mooiste
bleek de ruimte
voor dorst.

 

---

 

 

Kermis

 

In die hoge,
kan het al?

 

Het rad knarst
stoeltjes wiebelen,

 

een jongen roept stoer
maar ogen spreken.

 

Spiegelpaleis kijkt,
lampjes roepen,

 

muziek waait weg.

 

Een stem klinkt
over lege stoelen,

 

geur van olie,
suiker stuift.

 

Pret.

 

---

 

 

Pret

 

Suiker stuift,
geur van olie,

 

over lege stoelen
klinkt een stem.

 

Muziek waait weg,

 

lampjes roepen,
spiegelpaleis kijkt.

 

Ogen spreken,
een jongen roept stoer.

 

Stoeltjes wiebelen,
het rad knarst.

 

Kan het al,
in die hoge?

 

Kermis.

 

---

 

 

Stilte
graast gestaag
tussen verweerde klinkers
herkauwt onveranderlijk
tot het einde.

 

---

 

 

Mos
groots in klein zijn
weet van zachte landingen
en onverstoorbaar verzet